MidwinterMarathon Apeldoorn
5 februari 1994
Fotocollage: © Jeroen Machielsen
Hoewel ik niet klaar was met mijn doelen op de korte afstand, begon de marathon te lonken. Het was mijn oom Johan Machielsen die het vuur aanstak. Helaas kon hij het niet waarmaken door een noodlottig auto ongeval. Des te meer was ik gebrand. Mijn aanstelling bij de Luchtmobiele brigade was een extra reden om de marathon te lopen voordat ik beroeps zou worden. In eerste instantie dacht ik aan Rotterdam, maar in die periode zat ik net in mijn zware militaire training.
Vanaf november had ik me met trainer Gerard Bruggeman (selectieloopgroep AV Atletics) meer gericht op de langere afstand. De prestatieloop van ‘de Zweef’ (Nijverdal) zou de laatste test worden. Voor dat jaar was er een compleet nieuw parcours uitgestippeld, met als hoogtepunt de beklimming bij het sanatorium in Hellendoorn. Ik liep een nooit te evenaren tijd van 1.10.50 uur op die halve, maar helaas de afstand bleek niet te kloppen ( 400 a 500 meter tekort). Een berekening zou dan uitwijzen dat ik onder de 1.13 kon lopen, dat was een dik persoonlijkrecord! Trainingsmaatje Leo Jansen snelde naar 1.09.11 en hij besloot na die wedstrijd om de marathon van Apeldoorn te gaan lopen. Enthousiast sloot ik me daar meteen bij aan. Veel tijd om te trainen was er in de resterende weken niet en een opkomende irritatie in de knieholte, deed me besluiten om twee dagen rust te nemen. De grens van 100 km per week brak ik net niet, hoewel dat volgens het schema`s wel zou moeten. Desondanks voelde ik me beresterk, mede doordat ik moeiteloos door de voorselectie was gekomen voor de ‘rode baretten’. Zo stond ik met Leo Jansen, Dinant Markvoort en Fred de Vries aan de start van de Midwintermarathon te Apeldoorn. Kerels waarmee ik de voorgaande periode gezamenlijke lange duurlopen had gedaan. Richting Hellendoornseberg of helemaal tot het Numendal (bij Holten) en dan nog terug. Gerard was mee op de fiets en zou voor de nodige drankjes en begeleiding zorgen. Ik was behoorlijk geprikkeld en gunde me nauwelijks tijd om in te lopen, we huppelden een beetje rond en melden ons al vroeg aan de startstreep. Samen met Leo die een tijd van 2.40 in gedachten had stond ik op de voorste rij. Ik had geen flauw benul, ja onder de 3 uur.
We hadden een goede start, konden vrijuit lopen, er tekende zich voor ons al snel een kopgroep af met John Vermeule en Aart Stigter. We zagen onze coach Gerard. Toen we naast Jan Poorteman liepen (die de Asselronde deed) merkte die droogjes op dat wij toch wel een beetje hard gingen. Kort daarna ( 4 km punt) werden we ingehaald door een groep met Cees Kraayenveld en Titus Mulder, zij liepen op een schema van onder de 2.30 uur! Ik riep mezelf tot de orde en besloot om Leo te laten lopen en in mijn eigen tempo verder te gaan, maar welk tempo was dat? Gerard klokt op de 5 km voor Leo een 17.50 (3.34 p/km) en voor mij een 18.10 (3.38). Ik vroeg hem waar Marian Freriks liep en kreeg als antwoord dat zij kort achter mij liep. Henk Timmerman groette me met de woorden: “jij hebt er behoorlijk de vaart in”. Op een gegeven moment vormden we een groep, waarbij Marian was aangesloten met persoonlijke haas. Bij een verversingpost splitste de groep zich. Ik bleef in het tempo van Marian. Marian kreeg het behoorlijk moeilijk. Ik liep er wat onwetend soepel bij. Gerard kwam af en toe langs fietsen om na elk 5 km punt mij een bidon aan te bieden met verdunde Roosvice. Ik dronk op Gerard`s advies elke keer wat waaronder lauwe thee en water. Op het 15 km punt lag ik minder dan een minuut achter Leo, we kwamen met onze drieën door in circa 55 minuten (3.40). Bij het 20 km punt 1.13.40 uur (3.41) begon ik iets ongemak in mijn kuiten te voelen. Toch liep ik redelijk ontspannen. Toen de haas vanwege keel irritaties afhaakte nam ik die rol spontaan over. Dat bleek andere koek, Marian stapte me een keer op de hak en ze verontschuldigde zich. We liepen daarna naast elkaar verder. Bergopwaarts nam ik weer het voortouw. Marian maakte zich op om te finishen en ging er vandoor. De Asselronde zat erop, het moeilijkste punt van deze marathon en mijn wedstrijd was begonnen.
De vermoeidheid sloeg toe, het was alsof ik door een tunnel liep. Volkomen alleen. Het tempo daalde snel. Ik kon redelijk doorlopen (3.50 p/km) tot in de buurt van het 30 km punt, vanaf daar was het echt afgelopen. Mijn looppas veranderde en het tempo was er totaal uit. Ik liep eenzaam door het bos, de kou begon vat op mij te krijgen. Het tempo daalde verder naar 15 km p/uur (4.00), onder de 2.50 uur zou volgens schema mogelijk zijn. Omdat het gat met Leo steeds groter werd, zag Gerard nauwelijks kans om mij te steunen of van drank te voorzien. Ik sprak mezelf dus moed in en probeer te blijven joggen, het was net geen wandelen, doorgaan, doorgaan. De heuvels kon ik wel vervloeken. De afdalingen nam ik voorzichtig alsof mijn benen op slot zaten. Eindelijk zag ik het bord met 35 km. Het licht ging langzaam uit, er bleken toch andere atleten te zijn, met groepjes haalden ze me in (of liepen die een andere afstand?). De laatste 3 km kreeg ik weer ondersteuning van Gerard (ik had toen geen besef dat dit was omdat Leo gefinisht was). Het tempo was gezakt naar 4.10 per kilometer. Gerard gaf aan dat een tijd onder de 3 uur nog kon. Drie uur, als ik niet zeker zou weten dat ik daar onder bleef, dan was ik niet eens gestart. Ik hield vast en bleef proberen om in dat tempo te blijven, wat ik ervoer als een versnelling. Ik negeerde de lopers die me links en rechts inhalen. De speaker gaf aan dat de drie uur naderde. Ik haalde het net. Mijn bovenbenen zaten op slot ik kon geen normale stap meer zetten, had het koud, voelde de vermoeidheid. Leo liep een clubrecord met een tijd van 2.41.27 uur. Ik moest tevreden zijn met 2.59.02, maar of ik dat ook was? Nou dat weet bijna niemand.
Enkele KNAU uitslagen:
Marathon
Jaroslaw Janicki Gryfino (Polen) 2.18
Cees Kraayeveld AV34 Apeldoorn 2.29.16
Titus Mulder AV34 Apeldoorn 2.29.24
Leo Jansen AV Atletics Nijverdal 2.41.27
Jeroen Machielsen AV Atletics Nijverdal 2.59.02
Dinant Markvoort AV Atletics Nijverdal 3.05.45
Fred de Vries AV Atletics Nijverdal 3.16.00
Aanvulling: Marian Freriks die destijds uitkwam voor PEC Zwolle liep deze wedstrijd in haar marathontempo en zou dat jaar in Rotterdam haar marathonrecord verbeteren tot 2.35.12.
