Münster Marathon '05

marathon avontuur III

Fotocollage: © Jeroen Machielsen.

Een paar dagen later kon ik alweer positief terug zien op de marathon van Enschede. Sterker nog ik was dik tevreden. Van het gebeuren rondom Ingrid Prigge had ik 28 km lang mogen genieten. Ik had er geen blessure aan overgehouden. Mijn kuit en pezen hadden het doorstaan! Ik kon gewoon verder trainen. Nou ja, met enige reserves natuurlijk. Eind augustus noteerde ik een record qua kilometeromvang (per week) 127 km. Jetzt gehts loss. Münster 11 september. Peter Bruinsma fungeerde als onze gids. Hij toonde ons zijn nummer met eigen naam. Dat is voor de toppers, dacht ik. Hé Jeroen, een startnummer met Jeroen, stoer hé. Savio Strik en René van Weezep deden dezelfde ontdekking.

Ik had net een energie gel tot me genomen en twee van die gels had ik bij me voor onderweg (samen 75 gram). Ik was net als Peter de hele morgen en tijdens de autorit aan het drinken. We stonden aan de start. Ik had een flesje verdunde sportdrank bij me (330 ml). Voor elke drankpost zorgde ik in een positie te zijn dat ik ongehinderd een bekertje kon pakken. Bij een post pakte ik een bruin goedje, verbaasd proefde ik cola, zoet, goed! Na 15 km was het flesje leeg, ik gooide het weg. De race kon beginnen. Daar stonden wederom de ouders van Peter, dat gaf een bekend goed gevoel. Tussen de 30 en 35 km gebeurde hetzelfde als in Enschede, maar niet met mij! Het was net als op een (oud) computerscherm waar schimmen van het beeld afvlogen. Ik haalde zonder te versnellen atleten in. “Nu je verstand gebruiken, zo min mogelijk energie verspelen”. Ik ging mee in de stroom. Een atleet ergerde zich aan mij. Op dat moment verstond ik plots geen Duits. We liepen anderen in. Hij versnelde, ik bleef in het tempo. 36 km, 40 km. We waren terug in het centrum, ik was er 2.47 uur. Einde oefening, missie volbracht (zou ik zeggen). Nu was er ook weer de pijn, ik kon nauwelijks op mijn benen blijven staan, maar alles was enigszins onder controle. Savio en René kwamen binnen, was het geen mooi avontuur! Peter won voor de tweede maal het Euregio – Meisterschaft klassement (marathon Enschede en Münster), ik werd derde. Het zat erop. ´ S avonds belde de moeder van Bernard Broeks op (ik had bij deze marathonloper wat advies gevraagd), om te horen hoe het mij was vergaan. Ik gaf aan dat het goed was gegaan, maar dat ik de tijd van Bernard niet had gehaald. Dat gaf toch niet! Heel lief zou mijn ex zeggen. Dat vond ik ook.

Volksbank Münster Marathons 2005

Uitslagen:
1 Francis Kiprop 2.14.17
15 Peter Bruinsma 2.41.49. 6. M30
30 Jeroen Machielsen 2.47.52. 9. M35
271 René van Weezep 3.14.18. 62. M40
285 Savio Strik 3.15.18. 68. M40

https://www.volksbank-muenster-marathon.de/_rubric/index.php?rubric=82&go=1&startnummer=&name=&verein=&sex=&menge=10&ak=&sort=GPLGES&pos=50&type=42195

Dank aan mijn trainingsmaatjes; Peter Bruinsma, Savio Strik, René van Weezep en Wim Spenkelink. Mijn sponsors: Running Center Enschede en Fit Care Middelkamp.

Nationale marathonranglijst 2005
Mannen
1. 2.12.51 Kamiel Maase Rotterdam
2. 2.13.22 Luc Krotwaar Eindhoven
3. 2.13.48 Jeroen van Damme Rotterdam
19. 2.32.57 Tonnie Stouten Eindhoven
26. 2.35.06 Lamko Hulzebos Eindhoven
28. 2.36.16 Peter Bruinsma Rotterdam
29. 2.36.20 Edwin Veenstra Amsterdam
31. 2.37.14 André Oude Elferink Enschede
50. 2.40.54 Robert Steinmeijer Berlijn
62. 2.42.03 Bertil Krukkert Berlijn
105. 2.46.31 Jan Poortman Enschede
124. 2.47.54 Jeroen Machielsen Münster
136. 2.48.18 Harry Dijk Enschede
155. 2.49.13 Marti ten Kate Enschede

Vrouwen
1. 2.27.35 Lornah Kiplagat Rotterdam
5. 2.45.27 Ingrid Prigge Enschede

 
Deze tekst werd eerder gepubliceerd in Clubblad Aktief nr.1 jaargang 2006  van Atletics Nijverdal.

Enschede Marathon '05

marathon avontuur II

 

Met de ervaring van de Rotterdam Marathon borduurde ik verder. Wielrenners en schaatsers hoor je aan het begin van het seizoen vaak spreken over het aantal kilometers dat ze gemaakt hebben. Dat geeft een indicatie voor hun vorm. Er moet dus flink getraind worden, maar aan de andere kant wou ik niet al opgebrand zijn. De kans bestaat dat je in de voorbereidingsperiode al te gretig bent en goed presteert. De trainingswedstrijden stonden daarom in het teken van de marathon.

Enschede 8 mei. Ik liep mee in een wedstrijd die opgebouwd was rondom de persoon Ingrid Prigge. We koersten op een schema van 2.42, een verval van drie minuten was ingecalculeerd zodat (we) Ingrid uitkwam op 2.45. In de compacte groep miste ik af en toe door het gedoe bij de drankpost een bekertje vocht. Toen de eerste haas (Arjan Nieborg) eraf ging, leek het tempo iets omhoog te gaan. Marti ten Kate sleurde op kop. Ingrid gaf aan (de meefietsende trainer Herman Moelard) dat ze het behoorlijk moeilijk had. Herman gaf vervolgens Marti een teken dat het iets te hard ging. Marti vroeg: Wie zit er dan achter mij? “Jeroen Machielsen”, zei Herman. Inmiddels hadden we de hele groep los gelopen. Er was een duidelijk gat en daarna een lang lint atleten. We hergroepeerde. Ik liet me wat afzakken, bungelde op een gegeven moment achteraan. We waren in de beurt van het 30 km punt. Wat het precies was, weet ik niet meer. Het tempo kon ik niet meer volgen. Heel, heel langzaam zag ik de groep weglopen. Achter mij niemand, een eenzame strijder. Het leek Apeldoorn 1994 wel. Waarom had ik geen meefietsende coach, waar bleef Gerard Bruggeman toch? Even later werd ik ingehaald en aangemoedigd door Jan Poorteman en Harry Dijk. 40 km punt 2.42 uur. Ik had al binnen kunnen zijn. Dirk Hoekman haalde me in. Ergens boorde ik een laatste reserve aan, om aan te klampen. 2.56 uur een pr.

Terug bij onze VIP locatie van Ten Kate & Huizinga voelde ik me behoorlijk slapjes. René van Weezep had me lang op een stoel zien zitten. Hij had geprobeerd om me weer bij positieven te brengen. Iemand, was het Huub van Langen had me Cola en een broodje gebracht (dat weigerde mijn lichaam). Bianca Bruinsma had me wit weg zien trekken. Een medewerker van Ten Kate & Huizinga gaf aan dat ik voor onderzoek naar het ziekenhuis moest. Ik had een black-out gehad. René voerde me af. Ik liet het gebeuren, voelde me duizelig, zocht steun bij hem. De verpleegster constateerde een te lage bloedsuikerspiegel. Ze gaf aan dat ik even moest blijven liggen, vervolgens kwam ze met een heel erg zoet roze papje. Tja, ik had onderweg wat drankjes gemist, misschien had ik het wandelen onderschat en had ik lang niet de duurvorm van voorjaar 2004. Op de terugweg had Peter Bruinsma het alweer over de marathon van Münster. Savio Strik en René zagen dat wel zitten. Ik dommelde nog net niet weg. En besloot diezelfde dag om te gaan voor Münster in september. Peter Bruinsma liep eerder in Rotterdam naar een clubrecord, wat tien jaar in handen was van Leo Jansen (2.36.22, Enschede 1995). Bruinsma zette het AV Atletics marathonrecord op 2.36.05.  

Enkele KNAU uitslagen:

Marathon

1 John Kelai Kenia 2.11.43

14 Andre Oude Elferink Dioysos 2.37.13

16 Peter Bruinsma Atletics 2.39.27

17 Edwin Veenstra MPM 2.39.34

19 Hubert Nijland MPM 2.44.24

21 Ingrid Prigge LAAC 2.45.27

22 Jan Poortman AV Rijssen 2.46.29
23 Harry Dijk TION 2.48.17 1. M45
25 Marti ten Kate TION 2.49.13 2. M45 (Haas)
29 Arie Fröberg TION 2.53.23 5. M40
30. Detmar Roessink TION 2.53.43
31 Dirk Hoekman AV Holten 2.56.15 6. M40
32 Jeroen Machielsen Atletics 2.56.31
36. Jeroen Geerling AV Rijssen 2.59.03
40 Huub van Langen LAAC 2.59.34 5. M45

http://evenementen.uitslagen.nl/2005/enschedemarathon/

Dank aan mijn trainingsmaatjes, speciale dank gaat uit naar; Wim Spenkelink, Running Center Enschede en Fit Care Middelkamp.

    

Deze tekst werd eerder gepubliceerd in Clubblad Aktief nr.1 jaargang 2006 van Atletics Nijverdal.