Halve Marathon Enschede '08

Zondag 27 april 2008

Foto © Martin de Jonge.

In het hardloopwereldje is soms wat onduidelijkheid over genodigde lopers en waarom de één wel en de andere niet? Bij de meeste hardloopwedstrijden hanteren ze een vast beleid. Meestal is dat gebaseerd op de prestatie van het vorig jaar. Bij de MWM betekend dit eindigen bij de eerste tien. In Enschede krijgen de podiumwinnaars een uitnodiging. Persoonlijk vind ik dat ze het bij de Zevenheuvelenloop op de meest eerlijke manier doen. Daar hanteren ze een schema (Potentiële prijswinnaars) met tijden die je per categorie moet hebben gelopen. Om in aanmerking te komen voor een gratis startnummer, eveneens mag je dan direct achter de toppers starten.

De marathon van Enschede is sinds enkele jaren mijn piekwedstrijd dus die uitnodiging kwam goed uit. Ik stond voor het eerst aan de start van de Halve in 1999. Meteen werd ik toen opgesteld in de Nederlandse ploeg. Op de dag zelf werd ik aangewezen door Herman Moelard. Ik kon de verwachtingen niet helemaal waar maken en werd 21ste in 1.16.56. Wel was ik meteen gegrepen door de sfeer. Daarna leek elk jaar onze Atletics afvaardiging groter te worden. De weersverwachtingen zijn ongunstig, het zal warm worden. Ik wil vroeg weg om me te laten masseren en om de start te zien van de marathon. Dat halen we niet. Tijdens het masseren krijg ik lichte kramp onder mijn linkervoet. Aje Niks groet me en merkt op dat ik er afgetraind uitzie. Ik denk er met 66 kilo anders over. Christiaan had zich voor de start druk gemaakt of we wel goed vooraan kunnen staan, maar dat was onnodig. Net voor we weg mogen krijg ik een bloedneus, waarschijnlijk door de spanning en warmte. Ik vraag Huub van Langen of hij toevallig een zakdoekje heeft? Mijn blik gaat verder richting vrouwen met tas en al snel heb ik een voorbijganger in het vizier. Ze ziet wat er loos is en geeft mij er twee. Als ik zo bezig ben met mijn neus, komt er meteen een camera bovenop, het hoort er allemaal bij. Laat de spelen beginnen.

Met een schema van 3.33 p/km in gedachten vertrek ik. In de derde groep kies ik mijn positie. Peter Bruinsma komt al gauw te zweven tussen de kopgroep en de tweede groep. Uit de achtergrond komt Casper Koelma, langzaam vormen we een groep met vier man. En zien hoe voor ons al vrij vlot Adrie Deemter er af waait. We pikken hem op en achter Bert Kelder sluiten we gestaagd aan en vormen zo de tweede kopgroep, met voor ons enkele eenzame strijders zoals Peter. De groep bestaat uit Jan Paalman, Casper, Adrie, Bert en een drietal Belgische politiemannen (neem ik aan). De vijf gaat in 17.30 dat is net iets te snel, maar had Christiaan het niet over het verval in het tweede deel. Dus is het verstandig om wat winst te pakken, het is maar 3 seconden. Toch voelt het wel zwaar ik ben blij dat ik kan volgen, het is benauwd warm. Veel drinken, maar dat valt niet mee. De sponzen zorgen wel voor verkoeling. Het publiek is weer in grote aantallen gekomen, schitterend. De groep wordt kleiner en steeds schuif ik een plekje op. Als we in Gronau terugkeren, lost weer een politieman en even daarvoor moest Casper al zijn hoge tempo temperen. We denderen voort met vijf subtoppers: de sterk lopende Jan, de ervaren rot Adrie die probeert om de regie in handen te krijgen, de rustige Bert, de politieman Ricky Meylaers en ik. Tijd om wat vloeibare gel te nuttigen. Het plakt en is zoet, had ik maar wat water. Als ik later probeer om meer binnen te krijgen en klungel met een heel klein dopje, krijg ik een hele lading van dat goedje over mijn hand. Daar ben ik even zoet mee, zit mijn vingers af te likken. Ondertussen zie ik een kleurrijk lint voorbij trekken aan mijn linkerzijde.

Het lijkt of ik op de terugweg voel dat er mogelijkheden zijn. Dat het nog kan, maar dat betekend wel dat het tempo hoog gehouden moet worden. Bij het 15 km punt, zitten we voor het eerst boven mijn schema. Dat is het moment om op kop te gaan ook omdat ik weer wat voor ons zie. Mijn natuurlijke drift om alles te verslaan wat voor me is, komt naar boven. Even later moeten daardoor zowel Adrie als Bert zich gewonnen geven. Als ik het tempo weer overlaat aan Jan, is dat blijkbaar voor hem het teken om te gaan. Er is geen groep meer, Ricky probeert mij te volgen. Jay Sauer zien we uitstappen. Jan neemt afstand en krijgt van Jan Jansen een bidon aangeboden, die ik even later aanneem en doorspeel aan mijn strijdmakker. In de verte zie ik Peter lopen, soms lijkt hij dichterbij te komen. Ricky komt over mij heen, we hebben vijf kilometer te gaan. Ik krijg het benauwd en snak naar water. Voel een lichte koppijn opkomen. Ondertussen blijkt zich achter mij een strijd gaande waarin ook Guido Sasse een rol heeft (althans dat hoorde ik achteraf van Deemter). Leek ik nu weer dichterbij die politieman te komen? Eindelijk mogen we weer een keer afslaan, naar rechts nog 2000 duizend meter. Ik focus me op die atleet, hij snijdt een stuk af, dus doe ik dat ook. We zijn in het centrum, ik kan hem pakken, waarom dan twijfelen. Nogmaals aanzetten, wat is het druk rondom de kerk, al die mensen genietend van de zon. Hoe zou ik erbij lopen? Ricky pak ik. Hij geeft zich gewonnen, steekt een handje achteruit. We gaan heus niet samen naar de finish!

Bij de eerste tien! Fantastisch! Ik heb het zwaar, als ik tot stilstand kom. Op zoek naar mezelf even wat hangen. Ik heb het idee dat ik hoog ben geëindigd in mijn categorie, niet ver achter Peter Bruinsma en regionaal toch er mooi bij. De subtoppers vinden elkaar in een tent achter de finish, daar kunnen we even wat op adem komen en drinken, algauw is de hele tafel leeg. Als er een topdame binnenkomt, moeten we allemaal opeens plaats maken. Wij ontdekken dat er verderop kramen met water en sportdrank staan. Het bleek toch een heel slagveld, Christiaan moest al snel zijn plannen bijstellen en net als hij werden velen gegrepen door de warmte. Udo stort op de Marathon volledig in. Hij had zich wel een andere binnenkomst voorgesteld als beste regionale loper (19^de 2.45.01).

Enkele Uitslagen:

Halve Marathon

Hsen

1. Christophe Clyncke NPSB BEL 1.09.36
2. Chistoph Hakenes Plochingen GER 1.10.14
3. David Stevens NPSB BEL 1.11.27

4. Leon Sanderman AV Rijssen 1.11.54
5. Merwin Dollison Artemis 1.12.12
6. Jan Paalman AV Rijssen 1.15.12
M35

1. Peter Bruinsma Atletics 1.14.33
M40

1. Jeroen Machielsen Atletics 1.15.53

M45
1. Ronny Agten NPSB BEL 1.13.42
2. Adrie Deemter Spurt `88 1.16.30
Bedrijvenloop

1. Ricky Meyelaers NPSB BEL 1.15.58
2. Peter Kelchtermans NPSB BEL 1.16.34

3. Guido Sasse Mediant 1.16.40

 

Haaksbergse Engelse Mijlen '08

Zondag 30 maart 2008

De afgelopen weken voelde ik me een beetje als een profwielrenner zonder contract. Ik liep mezelf wel in de picture maar. Alle goede regionale lopers zijn ingelijfd door hardloopzaken of andere bedrijven. Als de eerste voorjaarswedstrijden zich aankondigen is het tijd voor de modeshow van de nieuwe teamoutfit. De openingsklassieker in Haaksbergen is hiervoor een prima podium. Precies een jaar deed ik zonder. Ik vroeg me af of je er dan wel bij hoort, of is het slechts bijzaak? Ik moet bekennen dat het wel  iets extra`s geeft. Het gaat misschien niet eens om die sponsoring. Je bent onderdeel van een geheel. En willen we dat niet allemaal? In het verleden kreeg ik het daar altijd een beetje benauwd van, dat betekend verplichtingen. Na een jaar van bezinning heb ik aangeklopt bij Run2Day Hengelo. Het gesprek met eigenaar verliep uiterst enthousiast. Ik was zelfs een beetje overdonderd, als het  over hardlopen gaat blijk ik opeens niet meer verlegen of introvert.

Ruim op tijd zijn we in Haaksbergen want Christiaan van Meurs moet zich nog inschrijven. Ik vind het wel lekker ontspannen.  Bij het inlopen merken we hoe warm het is. Ik voel me goed, als een pionier die Run2Day hier in de regio op de kaart gaat zetten. Ik ben weer kopman! Ik pols Peter Bruinsma even over zijn doelen van vandaag, aan zijn gezichtuitdrukking heb ik eigenlijk al genoeg (maar niet mee gaan met Peter!). Voor de start zie ik Guido Sasse in trainingspak, “Doe je niet mee”? (vraag ik) “Nee, mijn dochter loopt” (Zegt Sasse). Aan de start sta ik op de tweede rij pal achter Udo Zwijnenberg en schuin achter Peter Kiplagat. De start locatie is prachtig midden in het centrum bij die mooie kerk (raar dat ze dat bij de HLT niet doen, terwijl ze daar wel mee pronken). Veel publiek, dat geeft het meerwaarde. Niet te hard weg, niet te rustig want er moet wel overzicht blijven over het veteranenveld. Zoals verwacht gaat Lamko Hulzebos en Adrie Deemter mee met de kopgroep, die naast Kiplagat en Zwijnenberg, bestaat uit Bruinsma, Snuverink en Sanderman. Eric Borg loopt iets voor me, daar sluit ik bij aan. Ik merk al meteen dat dit niet echt wenselijk is, Eric maakt enkele schijnbewegingen. De eerste kilometer gaat in 3.20, dat is hard zat. We vormen een groep met Jan Paalman en Gert Jan Tichelaar, beide mannen met veel begin snelheid vanwege hun regelmatig optreden bij 5 km trimlopen.

Deemter moet de kopgroep laten gaan. Eric gaat aan en dicht het gat met Adrie. Ik aarzel, besef dat het tempo nog steeds dik onder de 3.30 ligt. Even later besluit ik toch de sprong te maken, want het gat wordt snel groter en ze houden het tempo hoog om mij niet de kans te geven om aan te sluiten. Knallen! Dat moet ook wel want een andere regionale topveteraan komt langszij (Edwin Veenstra). Tegen de wind in is het zwaar werken, het gat wordt snel kleiner, maar het laatste stukje lijkt net te lang. Stel je niet aan, hou ik mezelf voor, die gedachten slaan nergens op. Een hele stroom 5 mijl lopers komt langs. Ik sluit aan bij Borg en Deemter, als Eric een klein gaatje laat, is die voor mij. En weg is de grote Borg. Adrie stelt al snel voor om samen te werken. Ik moet bijkomen van de jump, krijg een moment lichte kramp in de maagstreek (moet je maar niet zo gek doen). Marti ten Kate komt aanfietsen en moedigt Adrie aan. Heel in de verte zie ik dapper Michiel Snuverink strijden, op dat moment ben ik er van overtuigd dat wij hem zullen inpakken. De samenwerking gaat, maar Adrie laat me kort op kop en ik probeer gewoon in het juiste ritme te komen. De 5 mijl passeren we in een lage 28, doorlopen tot het keerpunt en dan verder zien. In Buurse stel ik tevreden vast dat mijn doelstelling al bijna gehaald zijn. Ik heb Borg al achter me gelaten, loop tweede master.

Bij het keerpunt zie ik de regionale top, wat lijkt Michiel Snuverink dichtbij. Zij aan zij gaan we terug naar Haaksbergen, we lopen zo dicht op elkaar dat we elkaar dikwijls raken. De ademhaling van Adrie is al een hele tijd zwaarder dan die van mij. Nog een bocht en dan dat lange stuk, daar zweept de muziek het ritme mij op. Ik zet eens aan en richt me op dat groene shirt ver voor me. Rond het 15 km punt hoor ik Adrie weer aankomen en het applaus neemt behoorlijk toe, wat gebeurd er? Adrie sluit aan met de eerste dame Emily Rotich uit Kenia. Ik maak me klaar voor het laatste deel, als Adrie aanpikt, blijf ik er net voor. Emily kiest haar eigen pad, ze loopt uiterst rechts. Nog 1 km, ik ben niet van plan om nu nog iemand uit de achterhoede voor te laten gaan. Links naast Rotich gaan we zij aan zij. Adrie moet passen. Bij het viaduct trek ik eens door. Ik moet denken aan vorig jaar, de strijd met Marti. Nu geeft Emily geen krimp en is het applaus weer heel hartelijk (voor haar). De winkelstraat, de eerste boog, wanneer zet ik aan? Bij de finish staan de vrijwilligers klaar met een gespannen lintje. Dat ken ik alleen van grote wedstrijden, dat zie je wel eens op tv. In een helder moment besef ik dat dit voor Emily is. Ik gebaar haar dat ik laat gaan, dat ik de weg vrij maak voor haar. Een snelle blik achterom zegt me dat ik Adrie voor ben gebleven.

De afsluiting is minder, het begon te regenen en we moesten drie kwartier wachten op onze prijsuitreiking die niet kwam. Werd er voorgaande jaren per categorie een man of zes naar voren geroepen voor de prijzen foto`s. Nu was er slecht aandacht voor de eerste drie heren en dames. De veteranen werden zelfs niet genoemd. Enkele atleten deden hun beklag, het bleek dat de overige winnaars hun prijzen konden ophalen, leuk is anders. Cees Kraaijeveld was al bijna in slaap gesukkeld. Mijn felicitaties had ik gelukkig al doorgegeven aan Lamko Hulzebos, die was gevlogen.

Met dank aan AV Haaksbergen voor de uitnodiging, het publiek en Adrie Deemter voor de strijd. 

Uitslagen KNAU 10 mijl (16.1 km):
Msen
1. Peter Kiplagat Kenia 50.36
2. Udo Zwijnenberg Atletics 53.42
3. Leon Sanderman AV Rijssen 54.12
4. Peter Bruinsma Atletics 54.47
5. Michiel Snuverink TION 56.04
M40
1. Lamko Hulzebos HAC '63 54.34
2. Jeroen Machielsen Atletics 56.39
3. Adri Deemter Spurt '88 56.53
4. Eric Borg MPM 57.26
5. Edwin Veenstra MPM 57.34
M50
1. Harry Dijk TION 59.47
Vsen
1. Emily Rotich Kenia 56.38