In de Runner`s World zag ik een pagina grote advertentie van deze loop. Op de foto van de editie van 2007 Peter Bruinsma in beeld. Verder las ik op de website dat er een verenigingsklassement is, met aantrekkelijke prijzen. Als Udo Zwijnenberg mee zou doen hebben we kans op de eerste plek! Als de dag nadert heb ik niemand gesproken die het heeft over deze 15 km wedstrijd. Leeft het dan niet in onze regio? Of komt het omdat ik alleen train en de gezamenlijke beleving met de ‘selectie’ daarom voor mij achterwege blijft. Zondag ben ik minder scherp dan anders. Het valt me op dat ik de vorm steeds minder lang kan vol houden, zowel lichamelijk als mentaal. ’s Morgens fiets ik langs bij Peter, maar hij is niet thuis. Emmen lijkt opeens heel ver zo in je eentje. Met een tankbeurt en een slechte route verkenning kom ik laat aan in het Noorden.
De eerste beste bekende die ik zie spreek
ik aan om de broodnodige informatie. Dat is Peter Rolink, “Waar is de start en
finish”? Hij geeft net zo beknopt antwoord. Elke vraag die ik stel ter
voorbereiding op de wedstrijd is uiterst zakelijk: “Weet u waar de Rietplasloop
is”? “Waar is de inschrijving”. “Jeroen Machielsen”. “Is er hier een wc”? Alsof
ik zo probeer de tijd te beïnvloeden. Het is maar goed dat ik hier weinig
atleten ken, want dat kost ontzettend veel tijd. Hoewel dat juist de leuke
sociale momenten zijn, dat aftasten, dat schemerige gedoe van je concurrenten.
Die tevens net zo fanatiek als jij, met dezelfde passie bezig zijn. Daarom zijn
hun uitspraken onbewust meer van invloed, dan een goed bedoelde opmerking van
een niet hardloper. Ik tik Adri Deemter op zijn rechterschouder als ik links
langs loop (een grapje van Savio Strik). Adri begint spontaan over van alles en
nog wat. Bij de start staan we vooraan de laatste wedstrijd informatie
doornemen: “Zijn er nog goede lopers / veteranen”? “Lamko Hulzebos doet niet
mee”. Even later zie ik dat Gerrit Voortman in zijn plaats loopt. De opkomst
van de subtoppers valt me iets tegen. Adri vertelt dat er zaterdag een
wedstrijd was, die van het Vechtdalcircuit. Daar heeft hij aan meegedaan. Ik
heb genoeg info. Ik neem plaats naast een klein ventje genaamd Reuben
Cherutich. Hij vertrekt als een speer, dat doe ik ook, waardoor ik tweede loop.
Ik laat wat atleten langs en schrik me dan rot, van een voetbal die plots over
het parcours rolt. Daardoor moet ik mijn pas inhouden, vloek een keer en sluit
aan bij een groepje met Adri.
Achter de Keniaan strijden Jan Venhuizen en Martin Ketellapper om de ere plaatsen. Voor ons spartelt een in triatlonkleding gehulde atleet. Die gaan we wel pakken, denk ik. De samenwerking is redelijk. Adri gaat onverstoord, zoals altijd hard van start. Normaal gaat mij dat net iets te hard, maar vandaag voelt het goed (met het besef, dat Adri gisteren een wedstrijd liep). Achter mij zit een stoorzender die me tot twee keer toe op de hak trapt. Ik geef aan dat hij er dan maar langs moet gaan. Dat doet hij eenmaal. We lopen de triatleet in met dank aan Adri. Was dat Stefan van der Pal? We komen door op de vijf in ongeveer 17.12 minuut. Bij zeven kilometer zie ik een soort reclame uiting met daarop tevens het nummer 7. De stoorzender hebben we van ons afgeschud. Hij kon niet eens fatsoenlijk de drankpost nemen. Er staat een behoorlijke wind hier op de open Drentsche vlakte. Het tempo zakt daardoor, we hebben een behoorlijk verval en komen rond de 35.10 door op de tien. Tijd voor een tempo verhoging. Ik trek de jongens mee langs de Ericasestraat, terug naar de wijk de Rietlanden. Dan zitten de lange rechte stukken erop en slingeren we langs de Grote Rietplas. De strijd voor de resterende plaatsen is begonnen, de triatleet geeft zich gewonnen, na een tamme versnelling. Ik hou het tempo nu hoog, zodat hij niet terug kan komen. Bij de laatste waterpost verslik ik me. Toch loop ik weg bij Adri, dit deel ken ik van het inlopen. Daar ben ik me opeens bewust van mijn vierde plek! Eigenlijk derde, want die eerste is een prof, een broodloper. Het zit erop, de tijd is niet echt schokkend. Ik wist halverwege al wel dat een goede tijd niet meer haalbaar was, dan ga je puur voor de plek. Tevreden stap ik op het hoogste podium bij de M40 en dat doet Adri eveneens bij de M45. Prima loopje, min punt was de weinige Dixi’s en geen toiletpapier. Dat klassement was voor ons Atletics team als we mee hadden gedaan “Appeltje eitje”. Als je er vanuit gaat dat ik van dat team als zwakste schakel vierde werd.
Enkele uitslagen 15 km
Hsen
1. Reuben Cherutich Kenia 44.09
2. Martin Ketellapper AV Lionitas 51.20
3. Stefan van der Pal 53.02
M35
1. Jan Venhuizen AAC '61 50.13
M40
1. Jeroen Machielsen Atletics 52.32
2. Johan Hulzebos HAC 63 55.34
M45
1. Adri Deemter Spurt '88 52.48
2. Peter Rolink AV VN 54.07
