Halve Marathon Enschede ‘09

Zondag 26 april 2009
www.enschedemarathon.nl/

Foto: © 2009sprengenbergrunner

Vorige week woensdag was het genieten tijdens de training. Mijn eerste trainer Herman den Ouden had het vaak over, een mooie bocht, een goede afzet, of de ultieme worp. Het duurt even voor je het door hebt ‘waar heeft die man het over?’. Nu als master zijn er nauwelijks van die nieuwe dingen, maar des te meer ervaringen van het moment. Dat je weet en voelt dat het goed gaat (of slecht). Met Werner Wessels voor me, die in een constant tempo zijn rondjes liep. Daarachter liep ik in hetzelfde ritme, in bijna een gelijke pas. En direct achter mij de soepel lopende, tijd doorgevende en af en toe contact hebbende met anderen op de baan Leon Sanderman. Prachtig, dat gevoel van ‘meedoen’ met deze mannen, die een paar dagen daarvoor op het hoogste podium stonden. Het is een fantastische groep bij AV Rijssen o.l.v. Meindert Koopman.

Op naar het strakke asfalt van Enschede naar Gronau. Kan ik voor de derde maal de winst bijschrijven op de Halve (M40)? Eric Borg liep in Hengelo een inspirerende Halve 1.14.57. Vandaag beperkt hij zich tot de 10. Diep onder de indruk ben ik van de tijd van mijn Transalpine teampartner Jan-Albert Lantink M50, hij liep in Denhaag 1.15.10. Een klein groepje loopt voor de startstreep in, waaronder Thijs Feuth. Tonnie Stouten stelt vast dat er nauwelijks een groep aanwezig is om te gaan voor rond de 1.14. Hij polst mij of ik meega met de eerste groep, wat ik ontken. Het is warm, Leon Sanderman zie ik met een flesje, Jan Paalman drinkt wat water. Melvin van der Voet die achter het hek staat, vraagt welke tijd je moet lopen om vooraan te staan. Ik ben er gewoon gaan staan, immers vorig jaar was ik toch eerste in mijn categorie! We kunnen, zij aan zij met Leon Sanderman en Thijs Feuth leg ik de eerste meters af. Bij de bocht heeft Thijs al een voorsprong en loopt soepel weg. Niets geen spelde prikjes, maar meteen laten zien dat hij de beste is. Jay Sauer komt voorbij en schuin achter me zie ik een heel pak. Ga ik niet te hard en waarom zit ik in de eerste groep? Om mijn plek te verdedigen, wil je eerste master worden dan zal ik met Stouten mee moeten. Caimin Stevens sluit aan en nestelt zich in de groep. De eerste kilometer gaat in omstreeks 3.20. Er vormt zich een lint en na 2 km bungel ik achteraan (6.52). Het gaat wel iets te hard en het is warm (23 graden). Dan moet ik lossen en klok op de 3 km 10.30 wat beter past bij mijn kaliber. Nu loop ik alleen en gaat de groep er opeens in een sneltrein vaart vandoor. Net als in Hardenberg voel ik pijn in mijn maagstreek. Ik laat het tempo iets zakken en hoor aan het klappen van de toeschouwers hoe ver men achter mij zit. Het gelletje in mijn sportbroekje irriteert wat en een ander hou ik in mijn hand. Dat is niet handig met water pakken. Voor de drankpost werk ik dat goedje naar binnen en pak bij het 5 km punt (17.40) een bekertje water. Wie trapt me daar nu op de hak? Schuin kijkend over mijn schouder zie ik Guido Sasse.

De kramp in de maag is weggetrokken. Twee politie agenten komen langs en één reikt netjes een spons naar achteren aan. Als teken van samenwerking, maar die kan ik niet pakken, want ze gaan net iets harder. Verbaasd kijk ik naast me in het gezicht van André Oude Elferink (jij zou toch de marathon doen denk ik?). Mijn strategie verandert alweer, ik ga met Oude Elfrink mee! Maar waar blijft Sasse nou? André doet niet mee aan al die beslommeringen, hij loopt zijn eigen wedstrijd, alsof die anderen er niet zijn. Zo kom ik weer enigszins in mijn eigen ritme en een haalbaar cadans. Mijn aflossingen zijn kort. Er is zo aandacht voor het publiek wat in een record aantal langs de weg staat. Samen lopen we door Gronau op naar het 10 km punt. André mompelt soms wat en heeft af en toe energie over om terug te groeten als hij weer eens een aanmoediging krijgt. We mogen alweer terug en we lijken in te lopen op de twee atleten voor ons. Mijn gelletje neem ik nu maar, want anders heeft het geen nut meer. Alleen heb ik geen water. De grens is al in zicht en enkele momenten voel ik me plots weer sterk. We halen de hardlopende politie in en zien in de verte het groen van Caimin.

Mijn fietsmaat Henry moedigt me aan en een positief gevoel maakt zich meester over mij, toch mooi bij de eersten. Nog steeds bij André, hij mag tweede worden, maar ik ga mee. Een korte groet met Caimin, maar wij gaan door. We zijn voorbij het 16 km punt, nu bedenken hoe ik dit ga afronden. Gaat André versnellen, Oude Elferink kan die wel versnellen? Kan ik het op een eindsprint laten aankomen? We moeten naar links zegt André. Hier is die lus, dan zijn we zo terug in het centrum. Een bordje met daarop twee kilometer. Ik wil weg, heb altijd wel ergens een knallende versnelling, maar even wachten. Een kilometer: nu! Veel bochten in het centrum, maar ik ben los. Wat een lange kilometer. André komt terug en ik ga nog een keer. Aanmoedigingen van de kant, we lopen door de markt en krijgen de eerste boog in zicht. Moet ik de volgende hebben? André komt weer bij en ik zet nogmaals aan, maar de kracht is eruit. 100 meter en Oude Elferink komt met iets voorsprong binnen. Net boven de 1.16 en wederom kunnen genieten van een prachtige strijd. Derde M40, dat is op het podium. Bedankt André. Het mooiste record van deze editie vond ik het duizend koppige publiek die hebben een applaus verdiend. Allemaal bedankt.

Uitslagen KNAU wedstrijd
Halve marathon

1. Thijs Feuth TION Enschede 1.09.33
2. Leon Sanderman AV Rijssen 1.11.38
3. Jay Sauer Cifla Nijmegen 1.11.49 M35
4. Ronny Agten NPSB 1.12.16 M50
5. Jan Paalman AV Rijssen 1.12.30 M35
6. Tonnie Stouten AV Veluwe 1.13.55 M40
7. Ricky Meylaerts NPSB 1.15.16
8. Michel Rietheide NPSB 1.15.51
9. André Oude Elferink Dionysos 1.16.04 M40
10. Jeroen Machielsen Atletics 1.16.10 M40
13. Caimin Stevens TION 1.17.49
17. Aje Niks Twenterand 1.19.56 M45
19. Johan Kats Daventria 1.20.13 M35
23. Jacqueline Rustidge NPSB 1.21.54 V40

www.racetimer.eu/uitslagen.php?v=%25252Fnl%25252Frace%25252Fshow%25252F205%25253Flayout%25253Dracetimer_eu

Hardenberg City-run ‘09

Vrijdag 17 april 2009
AV Spurt`88
www.hardenbergcityrun.nl

Hoewel de crisis lijkt te zijn doorgedrongen in het hardloopwereldje, krijg ik twee uitnodigingen voor dit weekend. Voor de Cascaderun Hoogeveen en City Run Hardenberg. Twee ambitieuze lopen. Ik kies voor deze wedstrijd omdat ik een snelle KNAU 10 km wil lopen. Er is tevens een sterk bezette vijf (Stentor talentenloop). Deze maakt veel indruk met zelfs een landelijke uitstraling. In deze sfeervolle entourage loop ik graag mee. Het zou echt getuigen van lef en vooruitstrevendheid als ze de 10 km schrappen en echt gaan voor; ‘De vijf van Hardenberg’!

Als ik de eerste hardlopers ontwaar in Hardenberg, parkeer ik daar prompt mijn auto. En ga in de richting waar een verhoogde toename is van hardlopers en het geluid van het evenement. De avond valt in waarna het aangenaam afkoelt, zelfs wat frisjes met blote witte benen. Gerrit Voortman geeft me de benodigde informatie voor de wedstrijd. Soms lijkt het in de chaos voor de start alsof die niet aanstaande is. Of heeft elke loop net een andere startprocedure. Tot er opeens in een merkwaardig soort samenhorigheid iets van een groep wordt gevormd. Ik geef mijn T-shirt af aan Gerrit, die daarvoor een rood mandje heeft. We staan allemaal achter de blauwe lijn. In de ruimte langs het LOC gebouw kies ik positie en aansluiting bij de groep Melchior van de Pol. Er is het gebruikelijke gedrang in de eerste ronde, wel of niet het stoeprandje in de bocht nemen? Nu zijn we aan de andere kant van het gebouw met een soort grind laag en een strook vreemde keien. Mijn master concurrent Eric Borg heeft aansluiting gevonden bij de groep Jan van Ommen. Bertil Krukkert zit op iets achterstand achter me.

Door de winkelstraat gaat het tempo omhoog, maar even later weer omlaag door iets vals plat. We ontwijken de  putdeksels, een waterafvoerstrook en wat gladde cirkelachtige plateau`s in het wegdek. Bij het uitkomen van het centrum voelen we dat de wind vrij spel heeft, waarop het tempo inzakt en men positie kiest achter zijn voorganger. Voor ons loopt Berthold Berger (ooit door Gerard Nijboer naar voren geschoven als toekomstig nationaal topper op de marathon). Berthold loopt solo tussen twee groepen. Dan terug de Vecht over. We horen het klapperen van de platen, die de ene maal meeveren, de volgende stap terug lijken te bonken. Moesten we nu in de eerste ronde een afwijkend rondje, iets met een keerpunt? In het centrum is er veel aanmoediging voor Adri Deemter. Zodat ik weet dat hij vlak achter me zit. De rondeklok geeft 8.50 aan eigenlijk meteen met die constatering geef ik mijn streven om een 34` te lopen op. De ronde is toch wat minder snel dan ik gedacht had, dus ik ga puur voor de strijd in mijn categorie. Meermaals kijkt Melchior schichtig achterom.

Adri moet eraf, waarschijnlijk teveel gegeven door het thuispubliek. De man in het geel (Erik Driesen?) heeft een flink aandeel in ons uitgedund groepje. Ik voel wat zware lome benen, dus dring verder niet aan. Na de tweede doorkomst voel ik lichte kramp in de maagstreek, wat meteen negatieve gedachten geeft als uitstappen, dat Bertil me zo gaat inhalen en dat ik moet lossen. Met wat buigingen voorover en bungelend achter mijn twee medestrijders probeer ik te ontspannen. We nemen de bocht naar rechts en daar staan van die metalen pinnen in de grond als afbakening van het parcours. Net die pin in de bocht staat naar buiten en daar blijft Melchior achter haken met zijn broekje, met als gevolg een flinke scheur. Melchior mompelt wat, voelt aan zijn broekje, matigt het tempo. Ik schreeuw nog “doorlopen”. Later bleek dat hij een sleutel bij zich had en deze mogelijk zou kunnen verliezen. Met Erik houden we het tempo.

Gerrit Voortman roept me iets toe, waaruit ik begrijp dat Berger die op gelijkblijvende afstand voor ons loopt veteraan is. Waarop ik aanzet en om onverklaarbare reden is mijn kramp in de maag verdwenen (mijn aandacht had zich verplaatst). Nu is het mijn beurt om dat rot stuk tegen de wind in op kop te lopen. Het valt niet mee, hoewel het een kort stuk is. Op de brug zet ik nogmaals aan, nu ben ik echt los. Weer een aanmoediging daar bij het café. Er is nu veel afleiding van de lopers die we gaan dubbelen. Al slalommend en vooruit zien vervolg ik het parcours. Terug bij die bocht (van dat broekje), ontwaar ik nu rood wit lint. In het centrum hoor ik bekende voetstappen, het is het geklepper van Melchior. “Hij mag me niet inhalen” (denk ik). Daarop hou ik mijn lichaam als het ware net iets voor hem. Ik beantwoord zijn tempo, door dat over te nemen. Het lukt, maar hij heeft wel de gele man mee getrokken en zo kan hij profiteren van mij. Dus het stuk tegen de wind zet ik eens flink aan, niet echt slim. Ze komen weer bij. Ik heb dan het idee dat ik als derde M40 loop, die plek wil ik beslist vasthouden. Kan ik het op een sprint laten aankomen? Melchior is op de brug weer naast me. Ik blijf zorgen dat hij er niet langs komt, zet iets aan, maar nog steeds niet zeker. De tien wat is dat voor een korte afstand en hup weer zet ik aan. Ik eindig net naast het podium, want pas bij de prijsuitreiking blijkt er geen categorie M45 te zijn. Tot  groot verdriet van Adri Deemter.

Dank aan Jan Groot en Gerrit Voortman voor de uitnodiging

10 km KNAU wedstrijd
Senioren
1. Orphan van Faassen Lycurgus 31.39
2. Gerald Hartger Neuenhaus (GER) 31.40

3. Davy Stieperaere Jabbeke (BEL) 32.46
4. Jan van Ommen Cialfo 33.01

5. Jan Jouke Vos AV `55 33.22

9. Erik Driesen NOP 35.21
M40
1. Eric Borg MPM 33.37

2. Berthold Berger PEC 1910 34.56

3. Jeroen Machielsen Atletics 35.12
4. Melchior v/d Pol Apeldoorn 35.18
5. Bertil Krukkert Atletics 36.30
M45
1. Jos Lemmens Laakdal (BEL) 33.33
2. Adri Deemter Spurt `88 35.55
3. Henk Uitslag Cialfo 37.01
M50
1. Willem de Weerdt Cialfo 37.02
V451. Ingrid Prigge LAAC 37.21

www.hardenbergcityrun.nl/?p=2009tt/10km_tussen

Drielandenloop ‘09

25 kilometer KNAU wedstrijd

http://drielandenloop.av-iphitos.nl

AV Iphitos Losser Zondag 5 april ‘09

Na de mijlenloop in Haaksbergen word ik door de organisatie van de Drielandenloop aangesproken over deze wedstrijd. Omdat ik in mijn gedachten al ben begonnen met de Transalpine-run training, past deze 25 km mooi tussen als wedstrijdprikkel. Normaal meer een afstand als je in training bent voor de marathon, maar in de ogen van Jan-Albert Lantink duidelijk een kwart afstand. Deze wedstrijd liep ik eerder in 2006 toen met een pr. van 1.36.49. Halverwege kwam ik toen op dreef en haalde Sam Landman in om verder op te rukken. Helaas had ik mijn aanval te laat ingezet. Verrassend kwam Robert Steinmeijer nog in de laatste kilometers voorbij. Daar kon ik toen net bij aanpikken. Een tijd van 1.34 moet vandaag mogelijk zijn.

In het Centrum van Losser wijzen bordjes me naar de kleedruimte, waar ik de vrijwilliger René Kroes tref. Kroes was eind jaren tachtig (mijn trainer) de succesvolle Mila trainer van AC Tion. Mijn streven is om weg te gaan voor een persoonlijk record, dus circa 3.42 per km. Ditmaal heb ik André Oude Elferink wel in het vizier bij de start en richt me daar op. Op kop ontploft de boel meteen met Sam Landman en Tonnie Stouten. Op deze AV Veluwe atleet had ik niet gerekend, daarmee loop ik nu al naast het podium. Want Edwin Veenstra zet er eveneens flink de sokken in. We lopen rond de 3.30, een tikje te hard. André voelt mij volgen en zoekt soms een andere afwijkende lijn. Drie kilometer kan ik mee. Even later komt de topverslaggever van Tubantia langs, ook wel landelijk bekend door zijn grote zonnebril en internationale hardloopprestaties. Persoonlijk lees ik liever zijn oude historische verslagen van vervlogen tijden, dat is smullen voor liefhebbers.

Ik voel dat het tempo inzakt, maar desondanks kom ik op de 5 km door in 18 minuten. Een halve minuut onder het schema. In het bos heb ik moeite het tempo vast te houden. André is al ver van me weg gelopen. Tonnie zie ik met een lichte zwaai in het been heel in de verte naast Sam. Edwin alleen. Een blik achterom zegt me dat Harry Dijk me komt opslokken. Hij is in het gezelschap van een onbekende hardloper. In dat tempo gaan we gedrieën door. Harry puft al iets. Doordat ik toch makkelijk mee kan gaan in hun cadans, krijg ik het wedstrijdgevoel weer terug. Met Harry heb ik een dijk van een medestrijder. Hoe vaak kwam hij als veteraan (M40) zich in het verleden niet melden in de strijd bij de senioren. Altijd met dat strakke tempo van begin tot end. Potverdorie, nu trapt hij me al voor de tweede maal op de hak. We zijn niet met een baantraining bezig! (Denk ik). Bij de onverharde gedeeltes heeft Dijk een beter ritme te pakken, vast overgehouden aan zijn training in het Diekman stadion. De derde man is er wel, maar doet niet echt mee en lijkt wat moeite te hebben met het tempo. Als hij eenmaal op kop loopt lijken wij daar beiden iets verbaasd over. Veel lange wegen en onverharde paden. Zitten we in het goede tempo of is Harry nu het tempo aan het drukken? Bij het asfalt kom ik wel weer. Dijk heeft sportvoeding meegenomen en loopt daarmee in zijn hand. Ik heb vlak voor de wedstrijd een mueslibol genomen.  Dat moet voldoende zijn. Elke post neem ik een beker aan en dan is het maar afwachten wat je krijgt. Want hoewel de vrijwilligers dat wel roepen, heb je in die seconde dat je langs komt geen keus meer.

Bordjes met daarop Niedersachsen en Nordrheinwestfalen geven het idee dat we de grens over zijn, maar het ontgaat mij. Hé, dit herken ik van de Bentheimerwaldtocht, dan zijn we niet meer ver van Losser. Hier bij het Gymnasium (Klooster Bardel) rechts. Bij het 21 km punt sla ik aan het rekenen, waarop Harry vraagt op welke tijd we lopen. Ik geef de tijd door en zie bij de bocht een bordje van de halve, waarop ik 1.16.53 klok. Heeft Dijk dan zelf geen horloge? Door deze tijd krijg ik weer inzicht in de wedstrijd en besef dat er met dank aan Harry op het schema wordt gelopen. Ik zet iets aan en Dijk gaat mee. Even later sla ik een gat. De kilometers tel ik af, het ritme gaat weer iets terug en even later hoor ik Dijk. Die mij er op attent maakt dat ik het tempo wel hoog moet houden. Waarom ik meteen reageer, als het ware scherp word gezet. Onder een rood vlaggetje door, nog duizend meter. Ik denk aan een goede tijd, mogelijk een pr. In het dorp veel gedraai en gekeer. Tevreden kom ik binnen onder de 1.32. Niet in de prijzen, maar dat doet niets af aan de prestatie. Deze tijd lopen als je de 50 al bent gepasseerd dat is toch echt klasse en zeker gezien de manier waarop.  

Uitslagen 24.4 km

1. Sam Landman MPM 1.24.40
2. Edwin Veenstra MPM 1.25.56 M40
3. André Oude Elferink Dionysos 1.28.20 M40
4. Tonnie Stouten AV Veluwe 1.29.17 M40
5. Jeroen Machielsen Atletics 1.31.46 M40
6. Harry Dijk AC Tion 1.32.07 M50
7. Guido van Olffen Mediant 1.32.29
8. Heiko Herkel Rheinbach 1.33.36
9. Jasper Reenalda LAAC 1.33.58
10. Ingrid Prigge LAAC 1.34.00

www.uitslagen.nl/uitslag?id=2009040520409

Helaas bleek de wedstrijd circa 600 meter te kort. Triest dat ze dit niet aangeven op de uitslagenlijst. Als het een trimloop is zou dat geen probleem zijn, maar nu is het een wedstrijd waarop persoonlijke en clubrecords kunnen worden gelopen.

www.tctubantia.nl/sport/sport_en_bewegen/4774817/Blog-Drielandenloop-als-voorbereiding-op-Enschede.ece