zaterdag 20 februari 2010

25 jaar wedstrijdhardloper 2006

25 jaar wedstrijdhardloper 1984 – 2009
Deel 23

Fotocollage: © 2010sprengenbergrunner

"Timmertje, Timmertje” greep acht jaar na haar Olympisch medaille opnieuw naar goud. Kenenisa Bekele won een unieke reeks van dubbele titels bij het WK veldlopen. Kamiel Maase stond voor de achtste maal op 1 tijdens het NK CROSS. Er kwam een zwoele dromerige zomer met Corinne Bailey Rae en Sergio Mendes & The Black Eyed Peas. Bram Som behaalde EK winst 800 m. Het NL dameshockey team werd bij het WK eerste. Fatima Moreira de Melo brak door. De film zwartboek kwam uit. Carice van Houten straalde als een wereldster. De canon van Nederland zorgde voor beroering. Ayaan Hirsi Ali vluchtte weer. In de nieuwe KNAU veteranen categorie M 35 werd Peter Bruinsma derde tijdens het NK Marathon. Michel Kerkdijk Daventria werd NL Kampioen A. jun. 800 m.

Met ongeduld keek ik uit naar de dag waarop ik 40 werd. Het is een mijlpaal. In de mastercategorie gloren successen van persoonlijke en clubrecords. Het is een oppeper van jewelste (tenminste als je daar open voor staat, dat zelf positief bekijkt). Ouder worden is geen feest, maar deze verjaardag ervoer ik met veel genoegen. Raar hoe zoiets abstracts als een leeftijdscategorie dit teweeg bracht. Aangesloten bij het  ‘TIB Finishing & Running Center Enschede Team’ had ik me ontpopt als trainer van Savio Strik. We trainden twee tot drie maal in de week samen en waar Savio ging daar liep René van Weezep.  Peter Bruinsma volgde zijn eigen schema, maar trainde wel wekelijks mee. Het gezamenlijk gericht trainen voor de marathon en deel uitmakend van een gesponsorde groep werkte stimulerend.  De ‘vorm’ was er zo eerder dan verwacht en bij onze eigen ‘Halve’ liep ik naar een prachtige 1.13.45. Terwijl Peter won met 1.12.32. Helaas was het geen KNAU wedstrijd, zodat kersverse master Bertil Krukkert geen Atletics clubrecord kon bijschrijven (hij was me net 2 seconden voor). In mijn marathon voorbereiding nam ik een aantal wedstrijden op langer dan de Halve. Ik probeerde ze vlak en in marathontempo te lopen (Hartslag 150).  Bij de Midwintermarathon kon ik op de ‘Asselronde’ aansluiten bij ‘haas’ Willem de Weerdt en loopmaat Jan van Ommen, die de marathon liep (3de in 2.35.16). Ik eindigde knap als tiende en dat gaf recht op een uitnodiging voor het jaar erop.

Een goede wedstrijd liep ik in Haaksbergen. Terwijl ik  met Edwin Veenstra inliep op Eric Borg was er een raar soort twijfel. We hielden in omdat we beseften dat Eric beter was. Het was een mentale verslapping en we merkten al gauw dat Borg stuk zat (Borg was in het eerste deel de strijd aangegaan met de winnaar van de HLT-loop Robert Steinmeijer). Daarna lieten we hem achter om samen in de top vijf te belanden. Clubgenoot Peter won en Bertil eindigde als tweede bij de M40. In Vorden (Acht kastelen) liep ik het eerste deel samen op met Bertil. Even later haalden we verassend een dame in (dat gebeurd zelden bij regionale wedstrijden). Ik herkende Titus Mulder en die dame bleek Ilse Pol. Titus comeback? Nee, gangmaker voor Ilse. Beide werden ze eerste op de Halve marathon. Clubgenoot Udo Zwijnenberg won de wedstrijd (30 km). Bij de ’32 van Kampen’ deed ik het rustig aan. Nadat een groep eerder afsloeg voor hun Halve kwam ik er langzaam achter dat er weinig voor me liep. Ik passeerde een loper met begeleidende fietser, die daarna naast mij kwam fietsen. ‘Ik liep op kop’ Het was de voorfietser. Na de marathon kreeg ik weer last van mijn achillespees en kuit, waardoor ik de training drastisch omlaag moest schroeven. Een speciale belevenis was de off road Goldrush Triathlon. Echt warm was het die dag in juni niet en zonder wetsuit stond ik te koukleumen aan de start. Veel scheelde het niet want slechter dan slecht zwemmen kon haast niet (mijn kilometer jaartotaal zwemmen kwam na deze race uit op precies 1 km). Het ATB ging wel redelijk, met wat parcourskennis. In mijn ritme kwam ik nooit want mijn verlies was te groot en ik fietste achter de mindere goden aan. Hier was meedoen inderdaad belangrijker dan.  

Waar vorige jaar Willem de Vos de ‘reisbegeleider’ was gingen we nu samen op pad naar Tsjechië. Om meer ontspannen te kunnen genieten werden het twee vakantie weken. Machtige waren de lange zwerf hardlooptochten met Willem en o.a. Paul van Rooyen. En de mountainbiketochten door Max de Vries met o.a. John de Keijzer in het Reuzengebergte. ’s avonds napret vol activiteiten met heerlijke spijzen. Grappen en grollen van de organisatie die we al kende. Relaxt de dag beginnen met een ontbijtje. Pittige wandeltochten in harmonie met de natuur, waar we uit volle borst hebben gezongen met Willem en onze vriendin Lika uit Nijmegen. Momenten die je voor altijd voor jezelf wilt bewaren. Willem nodigde me uit voor de Posbankloop. Via mijn sponsor kon ik meedoen aan de DHHL. In Saskia van Vugt had ik die dag een lichtvoetige medeloper.  LAAC stuurde me een uitnodiging voor de Halve. Duidelijk was er iets gaande in hardloopwereld, zelfs op regionaal niveau werd er getrokken aan de atleten. Dit had dan weer als gevolg dat er scheve verhoudingen ontstonden (waarom werd de één wel uitgenodigd en de andere niet). De gunfactor bleek daar een grote rol in te spelen. De Telegraaf zag kansen en kwam met een regionaal katern ‘Twente Vandaag’. Er waren steeds meer hardloop bijzaken. Hardlopen was uitgegroeid tot een soort ‘sociale bezigheid’. Alsof we aan de bar zaten bij de plaatselijke pub legde we al roddelend onze hardloopkilometers af.

Met dank aan mijn sponsor Fit Care center Middelkamp & HealthCity en TIB finishing & Running center Enschede www.tib-bv.nl/finishing (Savio Strik).

(Kranten)knipselnieuws maart:
De Twentsche courant Tubantia
Peter Bruinsma verheugt zich op april
Nijverdal – Voor Peter Bruinsma lonken komend voorjaar twee mooie belevenissen. De 35-jarige hardloper uit Nijverdal wordt in april voor de eerste keer vader en in dezelfde maand wil hij meedoen aan het Nederlands kampioenschap marathon.
'Ik maak mijn eigen schema's en kijk niet naar richtlijnen in boekjes'.

Enkele prestaties:
TIB nieuwjaarsloop Nijverdal 7 januari 21 km 1.13.45 3de
Oadreizencrosscircuit Goor 4 maart 10 km 37.49 4de
Halve marathon van Haren 11 maart 21.1 km 1.15.36 6de
32 van Kampen 18 maart 32 km 2.07.02 1ste
Engelse mijlenloop Haaksbergen 26 maart 56.20 16.1 km 5de
Marathon Enschede 23 april 42.195 km 2.42.32 2de M40
Oadreizencrosscircuit Rijssen 23 december 10 km 35.36 5de, 1ste M40

Enkele uitslagen:
Midwintermarathon Apeldoorn Helicon Asselronde 4 februari 27.4 km
1.  Dainius Saucikovas (LIT) 1.31.36
2.  Aziz Bougra Casa Blanca Atl (MAR) 1.33.58
3.  Bert Flier AV Energie 1.34.04
4.  Remon van Lunzen Lionitas 1.34.11
5.  Simon Beemsterboer AV Cialfo 1.34.34
6.  Rik Elfrink PSV 1.36.26
7.  Peter Bruinsma AV Atletics Nijverdal 1.37.45
8.  Ron van den Berg AV Waterweg 1.38.37
9.  Bas de Vries Groningen Atletiek 1.40.20
10.  Jeroen Machielsen AV Atletics Nijverdal 1.40.32

Nijverdal december 2010, 2006

vrijdag 12 februari 2010

25 jaar wedstrijdhardloper 2005

25 jaar wedstrijdhardloper 1984 – 2009
Deel 22
Fotocollage: © 2010sprengenbergrunner2005henkevers

In Brussel verbeterde  Simon Vroemen zijn Europees record steeplechase. Tijdens de FBK Games liep Gert-Jan Liefers een nationaal record 3000 m 7.37.48. Judith Baarssen Unitas deed mee aan het WK in Helsinki 4 x 100 m. Een optreden van minder dan een minuut (54,80) bracht Henrieke Krommendijk Unitas de NL titel en zij werd verkozen tot sportvrouw van de gemeente Hellendoorn. Michel Kerkdijk stond eerste in de NLranglijsten A jun 800 m 1.50.89. Jan Siebelink kreeg de AKO Literatuurprijs voor ‘Knielen op een bed violen’. Ik keek het RTL4 nieuws met Daphne Bunskoek. Op TV Oost kon je de serie ‘Van Jonge Leu en Oale Groond’ volgen. Katie Tunstall won bijna een grammy met ‘Black horse and the cherry tree’. Nederland zei “Nee” tegen Europa. Alles bleef bij het oude, met de nieuwe Paus.

Het enthousiasme van trainingsmaat Wim Spenkelink deed me beslissen om als alternatieve training spinninglessen te gaan volgen in de wintermaanden. Ik meldde me bij Fit Care en kwam in gesprek met Tonnie Middelkamp. Hij was onder de indruk van mijn prestaties en met name bij de Fit Care Runbikerun. Onverwacht had ik via bemiddeling van Tonnie een sponsor. Verschrikt keek ik op toen de stampende muziek overging in een ander ritme. De groep nam dit bij de RPM lessen synchroon over. Wat onwennig keek ik naar de mooie vrouwen. Het zweet brak me aan alle kanten uit. Alsof je geen lucht kreeg. Berg op moesten we zwaarder schakelen, ofwel die knop naar rechts draaien. Het was allemaal nieuw, blauwe en rode zwaailichten deden me denken aan een disco in de jaren tachtig. Een paar dagen later volgde ik Wim. Ik struikelde bijna over de sporttoestellen terwijl ik de indoor arena betrad. Vandaag gingen we indoorroeien en daarna even kijken bij de meiden die bodypump of steps deden. Thuis moest ik even bijkomen van al deze hyperervaringen en droomde weg bij de muziek met dansende schonen.

Na de marathon van Enschede sloot ik me geleidelijk aan bij de TIB trainingsgroep (Savio Strik, René van Weezep en Peter Bruinsma) en gingen we tempotrainingen doen op weg naar de marathon van Münster. Ondertussen deed ik ook wat andere dingen, zoals de Triathlon van Holten. Daar ging ik onbevangen voor trainen. De zwemtraining liet ik achterwege en verloor hiermee op mijn concurrenten al ruim 7 minuten, waardoor ik kansloos was. Op de Runbikerun leek meer eer te behalen. Bij de ‘Boer Herbert Runbikerun Deurningen’ finishte ik als zesde. Ik mis in de tweede ronde hardlopen net de aansluiting met de kopgroep. Hierdoor had ik geen voordeel van het samen fietsen en erger me aan de heren die me bijhaalden. Het stayeren was niet toegestaan, maar maatregelen werden niet getroffen. De broertjes Geerdink werden mede door een goede samenwerking 1 en 2. In Holten moest het dan gebeuren. Het is een schitterend groots internationaal evenement met een enorme uitstraling. Met name de laatste kilometers hardlopen waren alsof ik zweefde, het publiek wat je vooruit schreeuwde. Daar heb ik bosjes triatleten gepakt die mij bij het zwemmen ruim voorgingen. Slechts een handjevol hardlopers wist de afsluitende 10 km onder de 40 te duiken. Bij de Runbikerun in Borne stond een Nationaal veld aan de start. Van de regionale atleten moest ik alleen Pieter Kleerebezem en master Henk Knol voor laten gaan. Wederom werd ik bij het fietsen door stayeren benadeeld en had ik het wel gehad met deze variant (op de weg). Ik bleef steken op een achtste plaats, maar met een eerlijke wedstrijd had ik vijfde kunnen zijn. En als ik een wedstrijdfiets had? In Oldenzaal voel ik me beter in mijn element bij de offroad runbikerun. Met ik meen André Oude Elferink liep ik op kop van het veld. Bij het mountainbiken werd ik ingelopen door drie man waaronder Eddy Reinerink. Ik kon een poosje mee, om uiteindelijk als derde te eindigen. Eerste werd Harald Derks.

Voor de DiepeHelHolterbergloop deed ik mee aan het bedrijvenklassement. Met Fred Sluys en Savio Strik waren wij het TIB Finishing team op de 5 mijl. Scherp had ik de race van het jaar ervoor in gedachten met winst voor de Atletics mannen. Ik zat er goed bij en hield de te kloppen mannen Ruud Blikman en Sluys in de smiezen. Helaas is er een niet te kloppen onbekende (Maarten v/d Heuvel). En uit eigen gelederen ging Bertil Krukkert met de eer strijken. Ik miste net zijn versnelling en moest een gat laten. Het is een rare gewaarwording, wel Ruud en Fred verslaan, maar slechts vijfde en tweede Atletics man. Winst is er wel voor ons team in het bedrijvenklassement. Bij de SNO stond ik tien jaar later wederom op het hoogste podium. Die trimloop won ik echter niet zonder slag of stoot (een hardloper stak een deel van het parcours af en kwam doodleuk naast me lopen). Het kostte me veel onnodige energie. Mijn ouders stonden al in afwachting om mij te zien winnen, dat gaf voldoening maar misschien ook extra druk.

Dat jaar werd ik gegrepen door het berglopen. Ik schreef me in voor een actieve vakantie week in Tsjechië. In Špindlerův Mlýn kon je wandelen, hardlopen en mountainbiken. Het Nationaal Park Krkonose (Reuzengebergte) bleek prachtig te zijn. Met hoge bergtoppen en imposante vergezichten. De busreis viel zwaar tegen, maar de locatie met overnachting in het oubollige, gezellige pension ‘Diana’ was schitterend. De week vloog om en daarin propte ik vier mountainbiketochten met groep en begeleider Max de Vries. Die ons de fijne kneepjes van het mountainbiken bij bracht. Met ranzige afdalingen steile klimmen, gras en rotspaden. Aan het eind van de week streed ik voor de bolletjes trui, die ik nipt won. Met Run2Day trainer Willem de Vos liep ik hard langs de Poolse grens. We ademden de gezonde berglucht in, stonden stil bij het uitzicht en Willem bleef vertellen. Na een lunch pauze ging het verder en bij een berghut lesten we onze dorst met een koel biertje op hoogte.  

Met dank aan mijn sponsor Fit Care center Middelkamp (Tonnie, Ido en Ben) zie ook: www.middelkamp-mc.nl/ en www.drw-fitnesscentrum.nl/

(Kranten)knipselnieuws:
TC Tubantia 9 mei
Samen blij op podium

Geliefden Borg en .. …. beiden als derde over finish
Hij had het even moeilijk, zag meer sterretjes dan dat er aan de hemel staan en moest van ellende ook nog overgeven. Maar net zo snel als hij in de hekken hing, rechte hij weer de rug en was de glimlach terug. De derde plaats in de halve marathon vergoedde veel voor Eric Borg….

Enkele prestaties:
Offroad Runbikerun 15 januari (5/20/2,5) 1.26.52 Nijverdal 4de  
Hengelo Woolderes 30 januari 10 km 34.42 4de
8ste Oad reizen crosscircuit  (‘04/’05) eindklassement 5 km: 3de  
Rijssen Rijsserbergloop 11 juni 10km 34.12 17de
Triathlon Rijssen 25 juni (kwart, 1/40/10) 2.06.32 18de  
Heren senioren overall klassement RBR Borne en Deurningen 2de  
Holten Triathlon 16 juli (kwart?, 1/36?/10) 2.02.53 13de
SNO trimloop Nijverdal 26 augustus 5.6 km 19.41 1ste
Oldenzaal Hulsbeek Offroad Runbikerun oktober (6/24/3) 1.30.37 3de  
Weerselo Halve van LAAC 13 november 21.1 km 1.16.02 5de


 
Enkele uitslagen 21 mei
Nijverdal Cityloop 10 km KNAU
1. Udo Zwijnenberg AV Atletics 32.07
2. Eric Borg MPM 32.26
3. Bjorn Geerdink MPM 32.37
4. Maykel Geerdink MPM 33.07
5. Robert Steinmeijer LAAC 33.11
6. Casper Koelma MPM 33.42
7. Paul Valk Daventria 34.01 M40
8. Bertil Krukkert AV Atletics 34.24
9. Jeroen Machielsen AV Atletics 34.39

10. Frank Falkmann AV Hanzesport 34.50 M40

Nijverdal Februari 2010, 2005

maandag 8 februari 2010

DNS '10 Start Hyves

Foto © 2010sprengenbergrunner

Did not start. Ja, dan gaat het over. Zo lijkt het tenminste. Mijn wedstrijd / trimlooppagina blijft leeg, zelfs geen toertocht kan ik bijschrijven. Terwijl het normaal altijd een volle ‘elke week raak’ maand is. Ik moet terug naar het jaar 1990 toen ik pas mijn eerste kon bijschrijven in April vanwege 3 maanden ontwikkelingswerk in Angola (tegenwoordig aangeduid met het logischer woord maatschappelijke stage). Hoewel, ik heb me (dat jaar) toch behoorlijk ontwikkeld in mijn zijn. Niet starten kan je blik verruimen, er is tijd voor andere dingen. In mijn casus blijft de hardlooptijd intact en race ik over de digitale snelweg van hardloopsite, naar hardloopuitslagen, hardloopwedstrijden en hardloopweblogs.

DNS, kan staan voor Did Not Surf. Maar ik doe wel mee. Zo kom ik via www.nkcross.nl/ op de NK CROSS Hyve pagina en eenmaal gestart is er geen houden meer aan. Ik kan naar rechts, naar links, naar boven naar beneden en verder. Met hulp van familie kom ik stap voor stap vooruit. Sta ik daar wel mooi in al mijn naaktheid op die NK CROSS hyve pagina met 1 vriend. In nood leer je je vrienden kennen. Ik heb vrienden nodig en wel heel snel (maar mijn master vrienden doen niet aan Hyves). Een wedstrijd zonder dat ik weet waar de finish is. Geeft een normale training een prettig voldaan gevoel, waar je goed op kunt slapen. Nu zit ik maar te spitten, te dolen zonder vooruit te komen en die nacht blijft het maar hyven in mijn kop.

Hoe red ik me hier uit? Waar ben ik het spoor kwijt geraakt. Op de massagetafel vraag ik wat onschuldig naar het verband tussen rugpijn en die klote linkerkuit (sorry kuit!). Inderdaad dat is mogelijk. Mijn rug, mijn rug whaaa! Waarom moest ik beginnen over die rug, alles wat deze masseur bij mij aanraakt begint meteen spontaan in een kramp te trekken. Ontspannen!! Whhaaaaaaaaaa, ja, ja. Auuuwh! En daar voel ik een pijnscheut in mijn zij, het is er behoorlijk ingeschoten. Ik krijg wat oefeningen mee en mijn kuit is helemaal rood aangelopen en je moest eens weten wat die allemaal uitgekraamd heeft. Tot slot komt er een soort doktersadvies, het Nee woord, het Not. ‘Ik mag een week niet hardlopen’. In het donker reed ik terug in mijn zwarte Toyota, kan het triester. Een koude wind drijft over Lichtenberg. Schapen zoeken beschutting, paarden staan met de kont in de wind. En ik mis zo ‘Bones’. Een week, maar wanneer gaat dat in. Vanaf die dag of vanaf mijn laatste keer hardlopen? Dat was op zaterdag 6 februari. Als aangetrokken door het NK CROSS parcours liep ik richting de kuil bij Hellendoorn. Waar ‘toevallig’ de Spurt ’88 hardloopgroep uit Hardenberg was. Albert Oldehinkel en de groene mannen zochten ook het juiste spoor. Dus daar wees ik hen op.



Nu snel naar huis want me zus komt op de koffie, dankzij Hyves. Want voor ik het door had waren we aan het ‘chatten’ en heeft ze de buzz ingeschakeld. Desireé had alweer antwoord gegeven voor ik mijn bericht kon typen. Zo komt alles goed. Al bleef die week ook mijn hardloopschrift bij week 5 volkomen leeg. De overige hardlooptijd ging op aan het schema voor Broer Boudewijn, die de marathon van Enschede gaat lopen. Met een schema wat hij van internet had geplukt ging hij aan de slag, of ik nog tips had. Achteraf had ik beter en sneller een schema kunnen maken, dan het beetje bij beetje te veranderen. Eigenlijk was hij als iets te laat, voor dit standaard 12 weken schema. De koffie werd koud, schoonzus Hanneke begon te gapen, haar computer te updaten en het schema was af. En doodleuk komt mijn Broer met de mededeling dat hij nog een week op wintersportvakantie gaat. “Dan ga je toch wel trainen, vraag ik wanhopig?” “Nee!” Is het antwoord. “Ook niet 1 dag?” Was ik maar recreant, kan ik zomaar een week achteloos weg strepen.

Op dag vier hou ik het haast niet meer en ga wandelen in de sneeuw. Moest ik niet terug, ach even kijken bij De Sprengenberg. Met een hap van de meegenomen krentenbol vervolg ik mijn pad naar de Palthetoren, daar is een rustpunt. Ik lees er op een bordje dat ‘De Sprengenberg in 2008 door lezers van dagblad de Stentor gekozen is tot mooiste plek van Salland’. Al wandelend vervolg ik mijn hardlooproute, de schemer valt in. Boven Haarle kleurt een blauw, rode gloed, het is ijskoud maar rode vlammen stralen warmtevol. Bijna terug in Nijverdal tref ik bij Dalzicht een hardloper, het is Boudewijn.  Vrijdag spinning en dan zaterdag, dan begint de Olympische winterspelen. Met een grote zak chips voor het tv-scherm kijk ik tevreden naar held Gerard van Velde. Net als die wandeling van 4 uur, lijkt aan de zak chips geen einde te komen. Het wedstrijd geweten is ingedut en maant me niet “dat kan beter”, zodat de bodem in zicht komt. Gelukkig sport ik niet vanwege mijn gezondheid. Ik ben gezond omdat ik sport. Toch ergens een volle pagina, met een start en een finish.

februari 2010