zaterdag 9 januari 2010

25 jaar wedstrijdhardloper 2004

25 jaar wedstrijdhardloper 1984 – 2009
Deel  21


Fotocollage: © 2009sprengenbergrunner

Op de 1000 m Schaatsen was Erben Wennemars oppermachtig. Tijdens de Spelen greep Hicham El Guerrouj de macht goud 1.500 / 5.000. Kelly Holmes herrees, waarna ze in Athene tot het uiterste ging winst 800 m / 1500. De diva Jelena Isinbajeva zette het polsstok hoogspringen in de schijnwerpers. Het moment van de OS kwam op naam van VanderLei de Lima. Nationaal Kampioene Anja Mulder klom naar de vijfde plek op de NL ranglijst allertijden. Michel Kerkdijk werd NL kampioen indoor B. jun. 1500 m. Fred Sluys M40 haalde voor Atletics de eerste NK master medaille binnen 800 m zilver. Henrieke Krommendijk Unitas greep de NL titel A. jun. 200 m. Voor de laatste maal begaf ik me vrijwillig in een rokerige ruimte.


Met de Marathon Rotterdam als doel groeide de motivatie met de week. Heel wat uren heb ik besteed aan de voorfase op papier. Ik raadpleegde de schema`s in Runner`s World.  Kern van mijn training werd het raamwerk uit de RW van maart 1997 (Owen Anderson en Ysbrand Visser). Hierin beschreven zij de cruciale trainingen: MT; Duurloop in Marathontempo, LD; Lange duurloop, AD; Anaërobe drempel, HT; Heuveltraining, VO; Maximale zuurstofopnamevermogen, KT; Krachttraining. Met de in het artikel beschreven “Tien richtlijnen voor een Marathon op maat” ging ik aan de slag. Dit schema zou ik daarna elk jaar (in een aangepaste versie) gebruiken als basis naar mijn piekwedstrijd. Voor de opbouw van de kilometers raadpleegde ik de notities van trainer René Kroes (Periodisering 1990). En de kennis van het zonnesysteem (via zoladztest) door trainer Marian Freriks paste ik toe voor de verschillende duurtempo`s.  

Tijdens de Nieuwjaarsloop van Atletics ging het totaal mis. De toegenomen trainingsomvang, het verzuim om een rustdag te nemen voor de wedstrijd. En de stommiteit om vier dagen daarvoor even de oudjaarsloop te Den Ham (5 km 16.34) mee te pikken eisten hun tol. Het lampje ging uit na circa 16 km wedstrijd. De halve werd een martelgang. Christiaan van Meurs loodste me door het laatste deel. De wereld werd grijs, grauw en vaag, toch vroeg ik mezelf af wanneer ik ingehaald zou worden. Na de finish moest ik meteen plat. Broer Boudewijn voerde me af. Ik trilde over mijn hele lichaam, had het koud, een zere kop en voelde me misselijk. Achteraf was het niet alleen de lichamelijke vermoeidheid (van de wat te enthousiaste atleet). Mijn ex was in november 2003 dolgelukkige moeder geworden. Dat moest zij aan mij kwijt, dat was mijn laatste vertrouwelijk gesprek met haar. Ik had vader kunnen zijn. Tegen alle trainingen was ik bestand, maar hierop had ik geen antwoord. Ik had me tijdens de voorgaande kerst (feestdagen) nog nooit zo alleen gevoeld. Niet dat ik alleen was, maar dat opgeklopte gedoe met kerst benaderd wel heel erg ‘het gezellig samen zijn’. Al had ik duizend mensen om me heen, zonder Simone voelde ik me heel alleen. En daar kon ik verdomd weinig aan doen. Een nieuwe fase was aangebroken, ‘Ze komt niet terug’. Toch kwam ze dat voorjaar met haar kleine op bezoek.    

Alsof het afgesproken was liepen Bertil Krukkert  en ik tot 25 km gelijk op tijdens de Asselronde (MWM) in Apeldoorn. Ik moest hem voor laten gaan, maar mijn test was geslaagd, ik noteerde op de 25 km een pr. 1.32.35. Thuis plaatste ik die tijd op het marathontijdschema. 2.40 uur moet haalbaar zijn. Een paar weken later sloeg de twijfel toe. Ik nam contact op met Henk Hofstede, die op dat moment fietstrainer was van het zondag mountainbikegroepje. Bij mental coach Henk zocht ik steun en bevestiging. De NK CROSS in Holten was een mooie gelegenheid om de vorm te testen. Daar liep ik achteraf gezien mijn beste wedstrijd van het jaar, maar dat viel in het topveld niet op. Kamiel Maase won. Drie weken voor de marathon, voelde ik de eerste pijntjes in mijn linkerkuit. Bij de laatste tempotraining van 5 maal 2 km ging het mis. Een spontaan opgelopen bloedneus gaf het signaal. Na een zakdoekpauze ging het onverstoord verder met een opkomende pijn in de kuit. Ik had eerst weer wat moeten loslopen (of stoppen en naar huis). De rustdagen gaven geen verbetering. Mijn coach masseerde me, praatte op me in (het is misschien de wedstrijdspanning).  

Op de dag zelf 04.04.04 liet ik me in Rotterdam voor de wedstrijd masseren, ook daar werd ik gerust gesteld. Een paar weken terug had ik mijn doel al bijgesteld naar 2.43 uur. Vanaf de eerste meters voelde ik al de pijn in mijn kuit. Na circa 4 km kreeg ik lichte kramp in de maag. Natuurlijk vanwege de stress voor de wedstrijd. Dat verplaatste wel het probleem (die pijnstillers hielpen ook geen …). Op één of andere manier kwam ik toch in een bepaald ritme. Ik hoorde dat ik in een groep liep van atleten die op dat moment op een schema van 2.50 zaten. Ik had pijn, ik had erge pijn, waarom! De pijn bleef, maar was in dit tempo net te houden. In een helder ogenblik besefte ik dat de marathon van Rotterdam bestaat uit een grote ronde en dan nog een kleine. Die grote had ik gelopen, dus uitstappen. Ik baalde vreselijk. Was de missie mislukt? Nee, dit was de repetitie. Voor het eerst had ik als marathonloper getraind. Nauwelijks bekomen van deze teleurstelling schreef ik me in voor ‘Ardennes Trophy’ een Mountainbike wedstrijd van 85 km in België.  In Duitsland Eckenhagen genoten we van een gezellig trainingskamp met de Atletics groep van Gerrit Voortman. Op de Lemelerberg was de ‘Afscheidswedstrijd’ voor Gerrit. Paula Krukkert vroeg mij vol verbazing of ik ook zoveel trainde (als Bertil). Ik glimlachte daarop vriendelijk. 

(Kranten)knipselnieuws:
De Twentsche Courant Tubantia 19 Juni.
Bertil Krukkert vindt ook voldoening in hardlopen
Nijverdal – Hij speelde ooit op landelijk niveau rugby en was een fanatieke survivalatleet. Bertil Krukkert liet zich als sporter in het verleden de nodige ontberingen welgevallen. Opzienbarende uitdagingen schuwde de 38-jarige Nijverdaller niet. Maar tegenwoordig houdt Krukkert het bij hardlopen. Het beest in de Nijverdaller is nog niet helmaal getemd, maar het meest extreme is er wel af.

Enkele hardloopprestaties:
Nijverdal ATB Run Bike Run NTB 17 januari 5 / 20 / 2,5 km 1.32.43 4de
Apeldoorn Midwintermarathon (Asselronde) 7 Februari 27.4 km 1.41.53 15de  
Vorden Acht Kastelenloop 14 maart 30 km 1.51.51 2de
Nijverdal SNO Halve marathon 27 augustus 1.21.05 2de


Enkele uitslagen
NK Veldloop 29 februari Holten
Heren Lange cross
1. Kamiel Maase Leiden Atletiek 36.44
2. Koen Raymaekers Hellas 37.13
3. Marco Gielen Scopias 37.14
26. Björn Geerdink MPM 40.44
33. Pieter Mans Oss ’78 40.59
47. Eric Borg MPM 41.43
49. Thijs Feuth Phanos 42.14
52. Harm-Jan Martens HAC ’63 42.16
53. Léon Sanderman AV Rijssen 42.34
55. Andre Oude Elferink Dionysos 42.54
57. Jeroen Machielsen Atletics 43.23

75. Detmar Roessink TION 46.41
 
Nijverdal Januari 2010. 2004