zondag 15 augustus 2010

Meelopende coach ‘10

Boeskoolloop Oldenzaal
stratenloop 10 km
Zondag 15 augustus
 


In de zomerperiode training ik bijna nooit op een schema. Het is dan wat bijhouden met duurloopjes en wat aanmodderen. Nu ik Vanessa coach is dat even anders. Zij had al vroeg in de zomer haar vakantie en zat alweer eerder in het dagelijks ritme. Waardoor ik mij ‘verplicht’ voelde om het nodig tempowerk te doen met haar. Met de maandagavondtraining en de spontane mountainbike intervaltrainingen heb ik zo al heel wat ‘kwaliteitstrainingen’ gedaan.

Vandaag loop ik mee met Vanessa. Het is ondanks dat ze al sinds 2006 wedstrijden loopt haar eerste tien. Ze is vanwege de afstand wat gespannen, omdat ze de vijf ziet als haar afstand. De 10 is maar 2 kilometer langer dan de vijf mijl stel ik haar gerust (en op die afstand ging het prima). Eenmaal eerder liep ik de Boeskool, maar kan me er weinig van herinneren. Wel iets met een muur waar je vlak langs moest en een knik naar beneden in het parcours. Gek, want mij tijd van 34.11 was mijn snelste 10 km dat jaar (1998).  Ik wijs Vanessa op het ‘meisje’ dat pal vooraan staat (Eline Vollenbroek). Ingrid Prigge laten we buiten beschouwing. Dan is er rondkijkend in het startveld nog Dione Scheuten, wat goede masters; Klara Davina en Monique Kropmans. Er is wat geduw en getrek bij de start, maar Vanessa weert zich goed. Al snel hebben Lorkeers en Scheuten elkaar gevonden. Prigge is pleite en dat dekselse meisje knalt weg. Het is een Vollenbroek blijkt later en die kunnen wel lopen. Richard Vollenbroek was in de jaren tachtig één van de vele goede regionale oostelijke toppers die mee konden met de nationale top. We hebben zes rondjes te gaan, met veel bochtwerk, verkeersbordpalen (waarvan wij alleen de paal zien), stoepjes, verhogingen, een nauwe doorgang, scherpbochtje met opstaande rand. In de luwte kijk ik toe, mijn taak is beperkt. Vanessa neemt Dione mee op sleeptouw. Gaande weg lopen we in op Vollenbroek, maar komt uit de achtergrond ook een groep opzetten met sterke dame (Martine Roord). Ik maan Vanessa tot rustig aan doen, waardoor ze Dione op kop dringt.


De groep komt even later aansluiten. Oké, meegaan.  Met meer mannen erbij gaat het op weg naar Eline. Voor mijn gevoel hadden we haar al ingepakt, alleen de aansluiting moest nog plaats vinden. Had ik kopwerk gedaan dan zou dat waarschijnlijk iets te snel gaan. Nu beperk ik me tot aanmoedigingen en aanwijzingen geven. We lopen tweede denk ik, als we Vollenbroek hebben bijgehaald. Dione krijgt veel aanmoedigingen, zowel van het publiek als de speaker. Over dat laatste maakt Vanessa zich wat druk, daar baalt ze van. Gaaf, die pit, die ingetogen gretigheid en winnaarmentaliteit. Ze wil de speaker wel toeschreeuwen, “ jo, joh hier loopt Vanessa Lorkeers wil je daar wel even aandacht aan schenken?”. Persoonlijk heb ik me hier nooit zo druk over gemaakt, kan me een wedstrijd voor de geest halen waar ik won. Terwijl zelfs na de finish mijn naam nog geen enkele keer was genoemd, wel van alle overige kopmannen. Ik vind het moeilijk om niets te doen, af en toe hou ik Vanessa uit de wind. Veel meer is niet nodig, ze zit met de andere dames en wat heren in de wedstrijd. Ik ben de enthousiaste coach die het van dichtbij wil volgen (en eventueel kan ingrijpen). Vanessa doet het uitstekend, soms wat mindere momenten en voor mijn gevoel laat ze te vaak een gaatje.

We maken ons op voor de finale, enkele heren hebben ons gedubbeld. Hoe lossen we Dione en Martine? Wat is de sprintcapaciteit van de dames? Als ik versnel dan kan ik natuurlijk ook de ‘verkeerde’ dame mee nemen. Dan gaat bij de markt direct na de poort Vanessa aan. Waarop alleen van mij een directe reactie komt. Binnendoor versnel ik tot voor Vanessa en trek met een kleine verstandhouding door. Water hoeft ze niet meer en daar gaan we als in een ‘woensdagtraining’. Het gat is er, maar veilig zijn we niet. Waarop ik blijf doorgaan in dit tempo. Vanessa moet iets passen, “hoe ver nog” vraagt ze. Dat weet je toch wel (denk ik), maar zeg wat anders. Nog een spons en dan gaan. Daar komt de tweede versnelling van Lorkeers, voor en door het publiek. Zij aan zij snellen we voort. Ik voel me een winnaar als ik de finish zo fris als een hoentje bereik. Vanessa tweede! Lorkeers naast Prigge!


Uitslagen 10 km:
Dames
1. Ingrid Prigge LAAC 37.47
2. Vanessa Lorkeers Atletics 43.14

3. Martine Roord Dionysos 43.22
4. Dione Scheuten LAAC 43.25
5. Eline Vollenbroek Iphitos 44.50

Geen opmerkingen:

Een reactie posten